wat een ellende als je afscheid moet nemen van je maatje, je vriendinnetje, je bijna kindje, je veilig gevoel.. er ontstaat een lege plek in je huis en in je hart. zoveel "vaste prikken" die wegvallen. een leeg bed in de keuken, leeg matras in de garage en geen keihard geknaag op een bot in de woonkamer, geen slijmlappen door de hele onderverdieping. tranendal........
bahbah! dit is 3keer niks.
ik hoop dit gat snel op te mogen vullen en men kan vinden wat men vind, na 2 masjes komt er geen ander soort grote hond ons gezin versterken. meest geweldige gezinsvrienden die op vier poten rondlopen..........